Fundacja Aleja Gwiazd Sportu - Władysławowo

Artur Boruc

05.07.2017
Edycja 2017 >>

Artur Boruc Artur Boruc (ur. 20 lutego 1980 roku w Siedlcach) - piłkarz występujący na pozycji bramkarza. W latach 2004–2017 reprezentant Polski. Rekordzista pod względem występów na pozycji bramkarza w narodowej kadrze piłki nożnej.

Artur Boruc jest jednym z piątki dzieci Władysława i Jadwigi Boruców, mając za rodzeństwo brata Roberta i siostry: Katarzynę, Annę i Paulinę. Pochodzi z usportowionej rodziny, jego ojciec w czasach młodości przez wiele lat uprawiał hokej na lodzie w barwach siedleckiej Pogoni. Boruc zainteresował się piłką nożną w drugiej klasie szkoły podstawowej. Na pierwszy trening 9-letniego Boruca zaprowadził jego starszy brat Robert w 1989. Wkrótce został pierwszym golkiperem zespołu juniorów młodszych Pogoni. W 1993 wziął udział z juniorami Pogoni w międzynarodowych mistrzostwach w piłce nożnej dzieci i młodzieży "Dana Cup" w duńskim Hjorring. W wieku 16 lat Boruc zaliczył pierwszy mecz w gronie seniorów – w sezonie 1995/1996 zadebiutował w I zespole Pogoni, podczas ligowego spotkania przeciwko Orlętom Łuków o mistrzostwo ówczesnej III ligi. W sezonie 1997/1998 zdobył natomiast z Pogonią Wojewódzki Puchar Polski.

W 1998 jako zawodnik reprezentacji Polski U-19 wystąpił na Stadionie Wojska Polskiego w sparingowym meczu z Legią Warszawa. Po udanym występie został zaproszony przez działaczy „Wojskowych” do uczestnictwa w obozie szkoleniowym na Sycylii, a następnie został zawodnikiem Legii. Na zmianę z Wojciechem Kowalewskim był bramkarzem drugiej drużyny. Jesienią 2000 trafił w ramach wypożyczenia do drugoligowej drużyny Dolcanu Ząbki, gdzie grał do końca rundy. Wiosną 2001 wrócił do Legii, gdzie rozpoczął treningi z pierwszym zespołem. 8 marca 2002 zadebiutował w Ekstraklasie w meczu z Pogonią Szczecin, zmieniając w bramce Radostina Stanewa. Od tego czasu stał się podstawowym zawodnikiem zespołu, który w tym samym sezonie sięgnął po Mistrzostwo Polski oraz Puchar Ligi. W europejskich pucharach zadebiutował 12 sierpnia 2004 meczem Pucharu UEFA z FC Tbilisi. W barwach Legii strzelił również swoją jedyną bramkę w Ekstraklasie, wykorzystując rzut karny w meczu z Widzewem w 2004.

Boruc zagrał jeden mecz w reprezentacji Polski U-17 oraz dwa w U-18. 28 kwietnia 2004 zadebiutował w pierwszej reprezentacji Polski. Prowadzona wówczas przez Pawła Janasa drużyna zremisowała w Bydgoszczy z Irlandią 0:0, a Boruc grał od 59. minuty.

W lipcu 2005 został wypożyczony do Celticu (umowę podpisał 20 lipca 2005), gdzie szybko stał się pierwszym bramkarzem. Po kilku miesiącach został przez szkocki klub wykupiony definitywnie za 1,5 mln. euro. W tym samym sezonie Celtic został Mistrzem Szkocji i wywalczył Puchar Ligi Szkockiej. W sezonie 2006/2007 rozegrał swój pierwszy mecz w fazie grupowej Ligi Mistrzów. Pomimo przeprowadzki do Glasgow Artur nie zerwał więzów z Legią - jest członkiem „Stowarzyszenia Kibiców Legii Warszawa”.

21 kwietnia 2007 roku Boruc uratował w Elder Park w Glasgow trójkę Polaków, w tym kobietę w zaawansowanej ciąży, przed grupą pijanych chuliganów. Otrzymał za to specjalne wyróżnienie w 40. edycji Konkursu Fair Play organizowanego przez Polski Komitet Olimpijski.

W reprezentacji Polski początkowo był graczem rezerwowym, ale pod koniec eliminacji do Mistrzostw Świata 2006 po kontuzji Jerzego Dudka zajął miejsce w bramce. 15 maja 2006 selekcjoner Paweł Janas powołał go do 23-osobowej kadry na Mistrzostwa Świata w Niemczech, gdzie bronił we wszystkich trzech spotkaniach reprezentacji w pełnym wymiarze czasowym, puszczając cztery bramki. Mimo rozczarowującego występu biało-czerwonych Boruc zebrał dobre recenzje, zwłaszcza za mecz z Niemcami, za grę w którym otrzymał gratulacje od Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Mimo dobrego występu na MŚ Boruc nie był pierwszą opcją nowego selekcjonera reprezentacji Leo Beenhakkera w eliminacjach Mistrzostw Europy. W pierwszym meczu eliminacji zagrał Jerzy Dudek, a w następnych Wojciech Kowalewski. Dopiero na skutek kary za żółte kartki dla Kowalewskiego Boruc zajął miejsce w składzie na wyjazdowy mecz z Belgią 15 listopada 2006 i nie oddał go już do końca eliminacji. 28 maja 2008 Beenhakker powołał go do kadry na Euro 2008 w Austrii i Szwajcarii. Na Mistrzostwach Europy 2008 zagrał pełne 90 minut we wszystkich trzech meczach – z Niemcami, Austrią i Chorwacją. Mimo straconych 4 bramek (w tym jednej z karnego) podczas turnieju Boruc zebrał za swoją postawę bardzo pochlebne recenzje, zarówno wśród fachowców polskich jak i zagranicznych. Po meczu z Austrią selekcjoner pozwolił mu opuścić zgrupowanie na jeden dzień, aby udał się do Warszawy w celu zobaczenia nowo narodzonego syna. Do kadry powrócił 11 października, kiedy to zagrał od pierwszej minuty w wygranym 2:1 meczu eliminacji Mundialu 2010 z Czechami.

W lipcu 2010 Fiorentina ogłosiła, że porozumiała się z Celtikiem w sprawie transferu Artura Boruca i Polak podpisze z nią kontrakt po przejściu testów medycznych. Kwota transferu wyniosła 3,6 mln euro. Pierwsze tygodnie Boruca we Florencji nie były jednak udane, przegrał rywalizację o miano pierwszego bramkarza z Sébastienem Freyem. Dzięki kontuzji Francuza, która miała miejsce w październiku Boruc został pierwszym bramkarzem „Fiołków”. Polski bramkarz był pewnym punktem swojej drużyny, swoją grą zmuszając Freya do odejścia z klubu przed początkiem sezonu 2011/2012. Boruc zakończył sezon z 36 spotkaniami w Serie A, jednak po sezonie nie przedłużył kontraktu z klubem.

22 września 2012 przeszedł na zasadzie wolnego transferu do Southampton FC., podpisując kontrakt obowiązujący do 30 czerwca 2013. Jego debiut w drużynie nastąpił 20 października 2012 roku w przegranym meczu ligowym z West Ham United. W marcu 2013 podczas meczu ligowego z Norwich City Boruc obronił rzut karny w 93. minucie meczu, dzięki czemu Southampton zremisowało 0-0. W meczu 31. kolejki angielskiej Premier League Southampton pokonał na St Mary’s Stadium Chelsea Londyn 2:1. W pierwszym składzie „Świętych” wyszedł Artur Boruc. 18 kwietnia „Holy Goalie” przedłużył kontrakt ze „Świętymi” do 2015, niedługo po swoim dobrym występie w zremisowanym 1:1 meczu z West Ham United. Gol, którego wpuścił 2 listopada 2013 w meczu ze Stoke City (10. kolejka Premier League 2013/2014) trafił do Księgi Rekordów Guinessa 2015 jako gol po strzale z największej odległości. W przerwie pomiędzy sezonem 2013/14 a 2014/15 pomimo dobrej formy stracił swoje miejsce w pierwszym składzie na rzecz ściągniętego z Celtiku Frasera Forstera.

19 września 2014 został na rok wypożyczony do AFC Bournemouth, drużyny grającej wówczas w Football League Championship. Zadebiutował dzień później w zremisowanym 1:1 meczu z Watfordem. W całym sezonie ligowym w 37 meczach 16 razy zachował czyste konto pobijając swój rekord pod tym względem. Został też mistrzem Championship i awansował do Premier League. 26 maja 2015 podpisał nowy, roczny kontrakt z klubem. 16 czerwca 2016 przedłużył kontrakt o kolejny rok. 14 stycznia 2017, przeciwko Hull City, rozegrał swój 100. mecz w Premier League. 28 kwietnia 2017 przedłużył kontrakt z klubem do końca sezonu 2017/18. W sezonie 2016/17 trzy razy, najwięcej spośród wszystkich zawodników, wybierany był przez fanów Bournemouth, piłkarzem miesiąca (w sierpniu, we wrześniu i w marcu), a 13 maja 2017, został przez nich wybrany piłkarzem roku.

Po półtorarocznej przerwie w reprezentacji powrócił do niej już za kadencji Franciszka Smudy na mecz Polska – Ukraina zakończony remisem 1:1. Ponownie powołany do reprezentacji po prawie dwuipółletniej przerwie, tym razem przez Waldemara Fornalika na mecz towarzyski z Irlandią 6 lutego 2013, w którym zagrał w podstawowym składzie zespołu. 30 października 2013 został powołany przez trenera reprezentacji Polski Adama Nawałkę na dwa mecze towarzyskie ze Słowacją i Irlandią. 14 listopada 2016 przeciwko Słowenii rozegrał swój 64. mecz w drużynie narodowej i stał się bramkarzem z największą liczbą występów w historii reprezentacji Polski (drugi w klasyfikacji Jan Tomaszewski wystąpił z orłem na piersi 63 razy). 1 marca 2017 poinformował o zakończeniu kariery reprezentacyjnej.

Źródło: Wikipedia

Powrót