Fundacja Aleja Gwiazd Sportu - Władysławowo

Marian Kasprzyk

28.10.2009
Edycja 2009 >>

Aleja Gwiazd Sportu - edycja 2009 - Marian Kasprzyk

Marian Krzysztof Kasprzyk (ur. 22 września 1939 w Kołomani koło Kielc) – polski bokser, mistrz olimpijski.

Największe sukcesy odniósł na igrzyskach olimpijskich. W Rzymie 1960, walcząc w kategorii lekkopółśredniej, zdobył brązowy medal. W ćwierćfinale pokonał obrońcę tytułu Władimira Jengibariana (ZSRR). Nie stanął do walki półfinałowej ze względu na kontuzję.

Na następnej olimpiadzie w Tokio 1964 został mistrzem olimpijskim w wadze półśredniej. W walce finałowej złamał kciuk w pierwszej rundzie, ale mimo to dotrwał do końca, pokonując faworyta turnieju, dwukrotnego (wówczas) mistrza Europy Ričardasa Tamulisa (ZSRR).

Pechowo zakończył się występ Kasprzyka na kolejnych igrzyskach. W Meksyku 1968 przegrał pierwszą walkę w wadze półśredniej z Amerykaninem Armando Munizem, który co prawda przegrał w ćwierćfinale, ale potem był cenionym bokserem zawodowym, czterokrotnie walczącym o mistrzostwo świata w wadze półśredniej.

Kasprzyk raz startował w Mistrzostwach Europy. W Belgradzie 1961 zdobył brązowy medal w wadze lekkopółśredniej.

Startując w Mistrzostwach Polski zdobył brązowy medal w 1961 roku w wadze lekkopółśredniej i był wicemistrzem Polski w 1970 roku w wadze półśredniej.

Wystąpił 9 razy w reprezentacji Polski, wygrywając 6 walk, 1 remisując i 2 przegrywając.

W swojej karierze stoczył 270 walk, 232 wygrał, 10 zremisował i 28 przegrał.

W latach 1961-1964 był zdyskwalifikowany (początkowo dożywotnio, potem karę złagodzono) ze względu na skazanie na karę więzienia za udział w bójce. Karę uchylono krótko przed igrzyskami olimpijskimi w Tokio, na które Kasprzyk pojechał (i wygrał) po zaciętej rywalizacji z Leszkiem Drogoszem. Ten fragment życiorysu Kasprzyka został sfabularyzowany w filmie Bokser w reżyserii Juliana Dziedziny, na podstawie scenariusza Bohdana Tomaszewskiego i Jerzego Suszko (1966), w roli głównej wystąpił Daniel Olbrychski.

Był zawodnikiem w latach 1955 - 1976 Sparty Ziębice, Nysy Kłodzko, w czasie największych sukcesów walczył w BBTS Bielsko-Biała, a także Górnika Wesoła i Górnika Pszów. Laureat Nagrody im. Aleksandra Rekszy (1999).

Żródło: Wikipedia

Powrót