Fundacja Aleja Gwiazd Sportu - Władysławowo

Władysław komar

27.10.2000
Edycja 2000 >>

Aleja Gwiazd Sportu - edycja 2000 - Władysław KomarWładysław Komar (ur. 11 kwietnia 1940 w Kownie, zm. 17 sierpnia 1998 pod Ostromicami) – polski sportowiec, jeden z najlepszych polskich miotaczy kulą w historii tej konkurencji, mistrz olimpijski z Monachium w 1972, rugbysta, aktor, artysta estradowy. Absolwent liceum ogólnokształcącego w Pruszczu Gdańskim i AWF w Poznaniu.

Karierę sportową rozpoczął od boksu. Trafił nawet do młodzieżowej reprezentacji Polski.

W 1959 zmienił dyscyplinę i pod okiem trenera Sławomira Zieleniewskiego rozpoczął treningi lekkoatletyczne. Reprezentował klub sportowy Polonia Warszawa. W roku 1963 był rekordzistą Polski w dziesięcioboju. Na swoich pierwszych igrzyskach w Tokio startował już w konkurencji pchnięcia kulą i zajął 9 miejsce z wynikiem 18,20 m. 8 września (eliminacje) i 9 września (finał) 1972 na igrzyskach w Monachium odbył się konkurs, w którym Władysław Komar już pierwszym pchnięciem (21,18 m) pokonał miotaczy amerykańskich i niemieckich.

Władysław Komar był trzykrotnym olimpijczykiem: Tokio 1964, Meksyk 1968, Monachium 1972. Zdobył dwa brązowe medale na mistrzostwach Europy w Budapeszcie 1966 i Helsinkach 1971 oraz pięć na halowych mistrzostwach Europy. Był 14-krotnym mistrzem i 16-krotnym rekordzistą Polski. Obok boksu i lekkiej atletyki uprawiał wyczynowo także rugby (mistrzostwo Polski).

Rekordy życiowe
Na stadionie

  • pchnięcie kulą – 21,19 m (17 sierpnia 1974, Warszawa) – 5. wynik w historii polskiej lekkoatletyki
  • dziesięciobój lekkoatletyczny – 6597 pkt.

W hali

  • pchnięcie kulą – 20,32 m

Kariera estradowa i filmowa

Po zakończeniu kariery sportowej występował w filmie, teatrze oraz jako licencjonowany aktor na estradzie kabaretowej (namówiony do tego przez Tadeusza Drozdę). Razem z Janem Otałęgą i Ireneuszem Pawlikiem współautor książki „Alfabet Władysława Komara. Sportowcy, artyści, prominenci” (Wydawnictwo Venus, Kraków 1991).

Role filmowe

  • 1975: Kazimierz Wielki jako Władzio, sługa Maćka Borkowica
  • 1978: W biegu jako sportowiec Władzio
  • 1979: Skradziona kolekcja jako kierowca malucha
  • 1980: Sherlock Holmes i Doktor Watson (Sherlock Holmes and Doctor Watson) jako zapaśnik Hercules Higgins w odc. 15 „The case of the body in the case"
  • 1984: Bez pieniędzy czyli 24 godziny z życia Jana Himilsbacha jako on sam
  • 1985: Przyłbice i kaptury jako „Dzieweczka” w odc. 2 „Na tropie zdrady”, 3 „Pożoga”, 4 „Przerwane ogniwo”, 8 „A wężowi biada”, 9 „Jutro bitwa"
  • 1986: Biała wizytówka jako właściciel kasyna w odc. 6 „Zarząd przymusowy"
  • 1986: Borys Godunow jako Sobański
  • 1986: Magnat jako przewodnik po pszczyńskim pałacu
  • 1986: Piraci jako Jesus
  • 1986: Poczekaj błyśnie
  • 1987: Opowieść Harleya jako pracownik Witka
  • 1986: Sonata marymoncka jako Zieliński, chrzestny Ryśka
  • 1987: W klatce jako mąż gospodyni
  • 1988: I skrzypce przestały grać (And the Violins Stopped Playing) jako Dombrowski, starszy szczepu Kelderari
  • 1990: Mów mi Rockefeller jako on sam
  • 1993: Wow w odc. 10 „Skorpion"
  • 1993: Żywot człowieka rozbrojonego w odc. 2 „Sabina"
  • 1993: Tajemnica trzynastego wagonu (The Secret of Coach 13) jako Aleksander Galinimow
  • 1994: Anioł śmierci (Beyond Forgiveness)
  • 1997: Kiler jako „Uszat”, współwięzień Kilera
  • 1997: Prostytutki jako „Szogun”, goryl w „Gejszy"
  • 1998: Ekstradycja 3 jako mężczyzna w kawiarni na Starówce w odc. 7

Teatr TV

  • 1989: Żegnaj laleczko jako Myszka Malloy
  • 1987: Kabotyni

Działalność polityczna

W wyborach parlamentarnych w 1993, jako członek Polskiej Partii Przyjaciół Piwa, bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy Samoobrony - Leppera w województwie szczecińskim (otrzymał 9676 głosów).

Śmierć

Zginął w wypadku samochodowym pod Przybiernowem w powiecie goleniowskim na drodze krajowej nr 3 (E65) 17 sierpnia 1998, razem z innym znanym sportowcem, mistrzem olimpijskim z Montrealu 1976 w skoku o tyczce Tadeuszem Ślusarskim. Trzecią ofiarą wypadku był prowadzący drugi samochód Jarosław Marzec, reprezentant Polski w biegu na 400 m. W miejscu gdzie rozbił się samochód Komara i Ślusarskiego ustawiono pomnik pamięci wybitnych sportowców.

Odznaczenia

W 1998, za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Odznaczono go także m.in. Złotym Krzyżem Zasługi oraz Złotym i Srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe.

Życie prywatne

Pochodził z rodziny pieczętującej się kiedyś herbem Komar. Jego rodzice byli sportowcami - zarówno jego ojciec Władysław, jak i matka Wanda mieli wybitne osiągnięcia szczebla krajowego. Jego syn, Mikołaj (ur. 1977), jest fotografem oraz redaktorem naczelnym magazynu o sztuce, kulturze, modzie – K MAG. Wcześniej podobne stanowisko piastował w magazynie A4, Fluid, czy Dos Dedos.

Źródło: Wikipedia

Powrót